ПСАЛТЫР 119:25 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

²⁵ Прыліпла да пылу душа мая; ажыві мяне паводле слова Твайго.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

²⁵ ДАЛЕТ. Прынікла да пылу душа мая, ажыві мяне паводле слова Твайго.

ПСАЛТЫР 119:25 Крыжаваныя спасылкі

ПСАЛТЫР 119:159

Глянь, ГОСПАДЗЕ, як я люблю загады Твае; паводле міласэрнасьці Тваёй ажыві мяне.

ПСАЛТЫР 71:20

Ты даў нам угледзець шмат трывог і ліха, але Ты вернеш нас да жыцьця і з бяздоньняў зямлі зноў узьнімеш нас.

ПСАЛТЫР 143:11

ГОСПАДЗЕ, дзеля імя Твайго ажыві мяне! У праведнасьці Тваёй вывядзі з уціску душу маю!

ПСАЛТЫР 44:25

Чаму Ты хаваеш аблічча Тваё, забываешся на пакуты і прыгнечаньне нашае?

КАЛАСЯНАЎ 3:2

Пра ўзгорнае думайце, а не пра зямное,

ПСАЛТЫР 119:156

Літасьць Твая вялікая, ГОСПАДЗЕ; паводле суду Твайго ажыві мяне.

ПСАЛТЫР 119:93

На вякі не забудуся загадаў Тваіх, бо імі Ты захаваў мне жыцьцё.

ПСАЛТЫР 119:88

Праз міласэрнасьць Тваю захавай мне жыцьцё, і буду захоўваць сьведчаньні вуснаў Тваіх.

ПСАЛТЫР 119:40

Вось, я прагну загадаў Тваіх; ажыві мяне праведнасьцю Тваёй.

ПСАЛТЫР 119:37

Адвярні вочы мае, каб на марнасьць не глядзелі; ажыві мяне на шляхах Тваіх!

ПСАЛТЫР 80:18

Няхай рука Твая будзе над мужам правіцы Тваёй, над сынам чалавечым, якога Ты ўмацаваў для Сябе!

ДРУГІ ЗАКОН 30:6

І абрэжа ГОСПАД, Бог твой, сэрца тваё і сэрца насеньня твайго, каб любіў ты ГОСПАДА, Бога твайго, усім сэрцам тваім і ўсёю душою тваёй, каб ты жыў.

ПІЛІПЯНАЎ 3:19

Іхні канец — загуба, іхні бог — чэрава, і слава [іхняя] ў сораме іх, яны думаюць пра зямное.

ПСАЛТЫР 119:149

Голас мой пачуй паводле міласэрнасьці Тваёй, ГОСПАДЗЕ, паводле суду Твайго ажыві мяне.

ПСАЛТЫР 119:107

Я вельмі моцна прыгнечаны; ГОСПАДЗЕ, ажыві мяне паводле слова Твайго!

ІСАІ 65:25

Воўк і ягня будуць пасьвіцца разам, і леў, як вол, будзе есьці салому, а зьмей будзе жывіцца парахном [зямлі]. І ня будуць чыніць зла, і ня будуць чыніць загубы на ўсёй гары Маёй сьвятой, кажа ГОСПАД.

ПСАЛТЫР 22:15

Я выліўся, быццам вада, і разьдзяліліся ўсе косткі мае. Сталася сэрца маё як воск, растапілася ў нутры маім.

МАЦЬВЕЯ 16:23

Ён жа, павярнуўшыся, сказаў Пятру: «Адыйдзі ад Мяне, шатан! Ты Мне згаршэньне, бо думаеш не пра тое, што Божае, але пра тое, што чалавечае».

ПСАЛТЫР 44:26

Бо ўкінута ў пыл душа нашая, прыляпілася да зямлі нутро нашае.