ГАБРЭЯЎ 4:9 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

⁹ Таму застаецца для народу Божага захаваньне суботы.

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

⁹ Таму народу Божаму яшчэ застаецца субоцтва.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

⁹ Дык пакідаецца святкаванне шабату для народа Божага.

ГАБРЭЯЎ 4:9 Крыжаваныя спасылкі

ПСАЛТЫР 47:9

Валадарыць Бог над усімі народамі; Бог сядзіць на пасадзе сьвятасьці Сваёй.

ВЫХАД 16:30

I супачыў народ у сёмы дзень.

ІСАІ 11:10

І станецца ў той дзень, што корань Есэя будзе стаяць як знак для народаў. Яго будуць шукаць народы, і будзе слаўным месца супачынку Ягонага.

ІСАІ 57:2

Ён адыходзіць у супакоі; супачываюць на ложках сваіх тыя, якія ходзяць [шляхам] простым.

МАЦЬВЕЯ 1:21

Вось, яна народзіць Сына, і дасі Яму імя Ісус, бо Ён збавіць народ Свой ад грахоў іхніх».

ЦІТА 2:14

Які даў Сябе за нас, каб выбавіць нас ад усякага беззаконьня і ачысьціць Сабе народ асаблівы, які рупіцца пра добрыя справы.

ГАБРЭЯЎ 11:25

і выбраў лепш пакутаваць з народам Божым, чым мець часовую прыемнасьць грэху,

ГАБРЭЯЎ 3:11

Дык прысягнуў Я ў гневе Маім, што ня ўвойдуць яны ў супачынак Мой».

ГАБРЭЯЎ 4:1

Дык будзем баяцца, каб, калі яшчэ трывае абяцаньне ўвайсьці ў супачынак Ягоны, ня думаў хто з вас, што ён горшы.

ГАБРЭЯЎ 4:10

Бо хто ўвайшоў у супачынак Ягоны, той і сам супачыў ад справаў сваіх, як і Бог ад Сваіх.

ГАБРЭЯЎ 4:3

Бо ўваходзім у супачынак мы, якія паверылі, бо Ён сказаў: «Дык прысягнуў Я ў гневе Маім, што ня ўвойдуць яны ў супачынак Мой», хоць справы [Ягоныя] сталіся ад заснаваньня сьвету.

ГАБРЭЯЎ 4:8

Бо калі б Егошуа даў тым супачынак, не было б сказана пасьля таго пра іншы дзень.

1 ПЯТРА 2:10

некалі не народ, а цяпер — народ Божы; [некалі] не мілаваныя, а цяпер — памілаваныя.

АДКРЫЦЦЁ 14:13

І пачуў я голас з неба, які казаў мне: «Напішы: “Адгэтуль шчасьлівыя мёртвыя, якія паміраюць у Госпадзе. Так, — кажа Дух, — каб яны супачылі ад працаў сваіх, і справы іхнія ідуць за імі”».

АДКРЫЦЦЁ 21:4

І абатрэ Бог усякую сьлязу з вачэй іхніх; і сьмерці ўжо ня будзе, і ня будзе ўжо ані плачу, ані крыку, ані болю, бо ранейшае прамінула».