Biblia Todo Logo
Біблія онлайн
- Аб'явы -




ЁВА 10:9 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

9 Памятай, прашу, што Ты з гліны зрабіў мяне. Чаму зноў у парахно мяне вяртаеш?

Глядзіце раздзел Копія

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

9 Успомні, што Ты, як гліну, урабіў мяне, і ў пыл ператвараеш мяне?

Глядзіце раздзел Копія

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

9 Успомні, прашу, што Ты апрацоўваў мяне, як гліну, і вернеш мяне ў парахно?

Глядзіце раздзел Копія




ЁВА 10:9
25 Крыжаваныя спасылкі  

І зьляпіў ГОСПАД Бог чалавека з пылу зямлі, і ўдыхнуў у ноздры ягоныя дыханьне жыцьця, і стаўся чалавек душою жывою.


У поце аблічча твайго будзеш есьці хлеб, аж пакуль ня вернешся ў зямлю, бо з яе ты ўзяты, бо пыл ты і ў пыл вернешся».


Ты выліў мяне як малако, і як сыр, зьляпіў мяне.


Кажу дамавіне: “Ты — бацька мой!” А чарвякам: “Маці мая і сястра мая”.


Вось, я, як вусны твае перад Богам, таксама я з гліны ўфармаваны.


тады загінула б кожнае цела, і чалавек перамяніўся б у парахно.


Тым больш у тых, што жывуць у хатах гліняных, падмурак якіх — пясок, і нішчэюць яны, быццам моль.


Чаму Ты не прабачыш грэху майго і чаму не адкінеш віны маёй? Бо хутка я засну ў парахне, і калі раніцаю будзеш шукаць мяне, ня знойдзеш».


Памятай, што жыцьцё маё — як подых ветру, і вока маё ня вернецца, каб пабачыць дабро.


Бо ведае Ён настаўленьне нашае, памятае, што мы — [толькі] пыл.


Ты хаваеш аблічча Тваё, і яны палохаюцца; забіраеш дух іхні, і яны паміраюць, і ў пыл назад вяртаюцца.


Памятай пра мяне, ГОСПАДЗЕ, праз ласкавасьць да народу Твайго! Наведай мяне са збаўленьнем Тваім,


Я выліўся, быццам вада, і разьдзяліліся ўсе косткі мае. Сталася сэрца маё як воск, растапілася ў нутры маім.


Глянь на пакуты мае і нядолю маю, і даруй мне ўсе грахі мае!


бо памятаў, што яны — цела, вецер, які адыходзіць і ня вернецца.


Як доўга, ГОСПАДЗЕ? Ці назаўсёды Ты будзеш хавацца? Ці будзе палаць, як агонь, ярасьць Твая?


Ты вяртаеш у друз чалавека і кажаш: «Вярніцеся, сыны Адама!»


і вернецца парахно ў зямлю, чым яно і было, а дух вернецца да Бога, Які даў яго.


Гора таму, хто спрачаецца з Творцам сваім, чарапок паміж чарапкоў зямных! Ці кажа гліна ганчару: «Што ты робіш?», або ці кажа выраб [майстру]: «Ты ня маеш рук»?


І няма нікога, хто клікаў бы імя Тваё, хто б абудзіўся, каб трымацца моцна Цябе, бо Ты адвярнуў аблічча Тваё ад нас і аддаў нас у рукі беззаконьняў нашых.


І цяпер Ты, ГОСПАДЗЕ — Айцец наш, а мы — гліна; Ты — Той, Які лепіш нас, а мы ўсе — творы рук Тваіх!


«Ці не магу Я зрабіць з вамі, дом Ізраіля, як гэты ганчар? — кажа ГОСПАД. Вось, як гліна ў руцэ ганчара, так вы, дом Ізраіля, у руцэ Маёй.


Ці ня мае ўлады ганчар над глінаю, каб з таго самага месіва зрабіць адно начыньне на пашану, а другое — на ганьбу?


А скарб гэты мы маем у гліняных начыньнях, каб празьмернасьць моцы была ад Бога, а ня з нас.


Сачыце за намі:

Аб'явы


Аб'явы