1 ЦАРСТВАЎ 24:9 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

⁹ І ўстаў пасьля гэтага Давід, і выйшаў з пячоры, і закрычаў ззаду за Саўлам, кажучы: «Гаспадару мой, валадар!» І глянуў Саўл назад, а Давід упаў абліччам на зямлю і пакланіўся яму,

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

⁹ Потым устаў і Давід, і выйшаў зь пячоры, і закрычаў усьлед Саўлу, кажучы: гаспадару мой, цару! Саўл азірнуўся, і Давід упаў тварам на зямлю і пакланіўся.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

⁹ Устаў таксама і Давід за ім і, выйшаўшы з пячоры, закрычаў ззаду за Саўлам, кажучы: «Гаспадару мой, цар!» І глянуў Саўл назад, і Давід, упаўшы тварам на зямлю, пакланіўся яму,

1 ЦАРСТВАЎ 24:9 Крыжаваныя спасылкі

ПСАЛТЫР 101:5

Таго, хто ачарняючы, ачарняе таемна бліжняга свайго, я вынішчу; вочы пыхлівыя і сэрца надзьмутае ня буду зносіць.

ПСАЛТЫР 141:6

Няхай будуць скінутыя ў рукі Скалы судзьдзі іхнія, і пачуюць яны словы мае, бо яны прыемныя.

ВЫСЛОЎІ 16:28

Чалавек падступны сее звадкі, і пляткар разьдзяляе сяброў.

ВЫСЛОЎІ 17:4

Ліхотнік зважае на вусны нягодныя, хлус слухае язык згубны.

ВЫСЛОЎІ 18:8

Словы пляткара — як прысмакі, яны зыходзяць у глыб нутра.

ВЫСЛОЎІ 25:23

Паўночны вецер прыганяе дождж, а язык абмоўніка [прыносіць] гнеў на тварах.

ВЫСЛОЎІ 26:28

Брахлівы язык ненавідзіць пакрыўджаных ім, і вусны лісьлівыя вядуць да загубы.

ВЫСЛОЎІ 29:12

Калі пан зважае на словы фальшывыя, тады бязбожныя ўсе, што служаць яму.

ЕРАМІІ 37:18

І сказаў Ярэмія валадару Сэдэкіі: «Чым саграшыў я перад табою, і перад слугамі тваімі, і перад народам гэтым, што ўкінулі мяне ў вязьніцу?

ЛЯВІТ 19:16

Ня будзь паклёпнікам у народзе сваім. Не цікуй на кроў бліжняга твайго. Я — ГОСПАД!

ЯКАВА 3:6

І язык — агонь, сьвет няправеднасьці. Язык гэтак зьмяшчаецца сярод членаў нашых, што апаганьвае ўсё цела, і запальвае круг жыцьця, і сам запальваецца ад геенны.

1 ЦАРСТВАЎ 20:1

А Давід уцёк з Наёту каля Рамы, і пайшоў да Ёнатана, і сказаў яму: «Што я зрабіў, у чым мая віна і чым я саграшыў адносна бацькі твайго, што ён цікуе на душу маю?»

1 ЦАРСТВАЎ 20:41

І калі пайшоў юнак, устаў Давід з паўднёвага боку, і ўпаў абліччам сваім на зямлю, і тры разы пакланіўся. І пацалавалі яны адзін аднаго, і плакалі абодва разам, а Давід плакаў уголас.

1 ЦАРСТВАЎ 24:10

І сказаў Давід Саўлу: «Навошта ты слухаеш словы лю­дзей, якія кажуць: “Давід шукае зла для цябе”?

1 ЦАРСТВАЎ 24:8

І стрымаў Давід людзей сваіх гэтымі словамі, і ня даў ім, каб яны напалі на Саўла. А Саўл устаў, і выйшаў з пячоры, і працягваў шлях свой.

1 ЦАРСТВАЎ 26:18

І сказаў: «Чаму гаспадар мой перасьледуе слугу свайго? Што я зрабіў? Ці ёсьць што ліхое ў руцэ маёй?

1 ЦАРСТВАЎ 26:19

І цяпер няхай паслухае гаспадар мой, валадар, словы слугі свайго. Калі ГОСПАД намовіў цябе супраць мяне, няхай будзе Яму прыемны пах ахвяры. Але калі сыны чалавечыя [намовілі цябе], няхай будуць яны праклятыя перад абліччам ГОСПАДА, бо яны выгналі мяне сёньня, каб я ня меў часткі ў спадчыне ГОСПАДА, кажучы: “Ідзі і служы багам чужым”.