Але нявольнік не жыве ў доме вечна, сын застаецца вечна.
і сказала Абрагаму: «Выгані гэтую нявольніцу і сына ейнага, бо ня будзе мець спадчыну сын нявольніцы гэтай з сынам маім Ісаакам».
А калі ён дасьць дар з уласнасьці сваёй аднаму са слугаў сваіх, гэта будзе належаць да яго аж да году вызваленьня ягонага, і вернецца да князя. Толькі тая ўласнасьць, якую ён [даў] сынам сваім, для іх будзе.
Ён жа сказаў яму: “Дзіця! Ты заўсёды са мною, і ўсё маё — тваё.
бо вы памерлі, і жыцьцё вашае схаванае з Хрыстом у Богу.
а Гэты праз тое, што застаецца на вякі, мае сьвятарства, якое не адступаецца [ад Яго],