ЭФЭСЯНАЎ 4:26

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Гневайцеся, ды не грашыце: няхай сонца не заходзіць у гневе вашым;

Крыжаваныя спасылкі

ПСАЛТЫР 37:8

Ухіліся ад гневу, пакінь ярасьць, ня гневайся, каб ты ня стаўся злачынцам,

ПСАЛТЫР 4:4

Спазнайце, што ГОСПАД аддзяліў багабойнага Свайго; ГОСПАД пачуе, калі буду клікаць да Яго.

ВЫХАД 11:8

I прыйдуць усе гэтыя слугі твае да мяне, і паклоняцца мне, кажучы: “Выйдзі ты і ўвесь народ, які каля ног тваіх”, і пасьля гэтага я выйду». I выйшаў [Майсей] ад фараона, палаючы гневам.

ВЫСЛОЎІ 14:29

У павольнага на гнеў багата розуму, а запальчывы выяўляе дурасьць.

ВЫСЛОЎІ 19:11

Розум чалавека стрымлівае гнеў ягоны, і слава яго — у прабачэньні правінаў.

ВЫСЛОЎІ 25:23

Паўночны вецер прыганяе дождж, а язык абмоўніка [прыносіць] гнеў на тварах.

ЭКЛЕЗІЯСТА 7:9

Ня будзь хуткі да гневу ў духу тваім, бо гнеў жыве ў заўлоньні дурняў.

ЛІКІ 20:24

«Аарон будзе далучаны да народу свайго, бо ён ня ўвойдзе ў зямлю, якую Я дам сынам Ізраіля, таму што вы супрацівіліся [слову] з вуснаў Маіх ля водаў Мэрывы.

МАЦЬВЕЯ 5:22

А Я кажу вам, што ўсякі, хто гневаецца на брата свайго дарэмна, падлягае суду; а хто скажа брату свайму: “Нікчэмны”, падлягае сынэдрыёну, а хто скажа: “Дурань”, падлягае гееньне вогненай.

МАРКА 10:14

Бачачы гэта, Ісус абурыўся і сказаў ім: «Дазвольце дзецям прыходзіць да Мяне і не забараняйце ім, бо гэтакіх ёсьць Валадарства Божае.

МАРКА 3:5

І, глянуўшы на іх з гневам, смуткуючы дзеля скамяненьня сэрца іхняга, кажа чалавеку гэтаму: «Выцягні руку тваю!» І ён выцягнуў, і зрабілася рука яго здаровая, як і другая.

ДРУГІ ЗАКОН 24:15

У той самы дзень аддай яму плату [за працу] ягоную, і няхай ня зойдзе над ёй сонца, бо ён — бедны, і з гэтага жыве душа ягоная, каб ня клікаў ён супраць цябе ГОСПАДА і не было на табе грэху.

ЯКАВА 1:19

Так што, браты мае ўлюбёныя, усякі чалавек няхай будзе хуткі, каб слухаць, павольны, каб гаварыць, павольны на гнеў,

ЯКАВА 1:20

бо гнеў чалавека ня чыніць праведнасьці Божае.

1 ЦАРСТВАЎ 20:34

І падняўся Ёнатан ад стала поўны гневу, і ня еў хлеба ў другі дзень маладзіка, бо трывожыўся дзеля Давіда, і што бацька ягоны зьняважыў [таксама] яго.