Спакойныя словы мудрых паслухаць [лепш], чым крык таго, хто пануе сярод дурняў.
Той, хто дакарае чалавека, знойдзе пасьля [большую] ласку, чым той, хто языком лісьлівіць.
Словы вуснаў мудрага — прыемнасьць, але вусны дурня губяць яго самога.
Лепш чалавеку слухаць дакараньні мудрага, чым слухаць сьпеў дурняў.
Ён ня будзе крычаць і ня ўзьніме [голас], і ня будзе чуцён голас Ягоны на вуліцах.
Ён ня стоміцца і не зьняможацца, аж пакуль не ўстановіць на зямлі суд, і на Закон Ягоны чакаюць астравы.
І, сказаўшы гэта, распусьціў збор.
бо гнеў чалавека ня чыніць праведнасьці Божае.