Дурань складвае рукі свае і зьядае цела сваё.
Навошта мне кусаць цела маё зубамі маімі і душу маю трымаць рукамі маімі.
Чалавек міласэрны робіць дабро душы сваёй, а бязьлітасны нішчыць цела сваё.
Гультай не сьпячэ ўпаляванага, а маёмасьць чалавека руплівага каштоўная.
Душа гультая жадае і ня мае нічога, а душа руплівага будзе насычаная.
Гультай ня хоча араць, бо холадна, таму будзе прасіць у час жніва, і [не атрымае] нічога.
Як доўга, гультаю, будзеш спаць? Калі ты ўстанеш ад сну свайго?
Словы вуснаў мудрага — прыемнасьць, але вусны дурня губяць яго самога.
І будзе рэзаць з правага боку, і будзе галодны; і будзе есьці з левага боку, і не насыціцца; кожны будзе есьці цела рамяна свайго;
