людзей Анатоту — сто дваццаць восем;
людзей Нэтофы — пяцьдзясят шэсьць;
сыноў Азмавэту — сорак два;
людзей з Анатоту — сто дваццаць восем,
Крычы голасам тваім, дачка Галіму! Прыхілі вуха, Ляіша! Адкажы ёй, Анатот!
Словы Ярэміі, сына Хэлькіі, са сьвятароў, якія [былі] ў Анатоце ў зямлі Бэн’яміна.
Дзеля гэтага так кажа ГОСПАД пра людзей з Анатоту, якія шукаюць душу тваю, кажучы: “Не прароч у імя ГОСПАДА, і не памрэш ад рукі нашай”.
Анатот і пашы ягоныя, Альмон і пашы ягоныя — чатыры гарады.
