І сказаў: «Дай накідку, якую маеш на сабе, і трымай яе». І яна трымала, а ён адмерыў ёй шэсьць [мераў] ячменю, і ўсклаў на яе, і яна пайшла ў горад.
і люстэркі, і ценькую бялізну, абвіцьці і лёгкія сукенкі.
А шляхетны [чалавек] думае шляхетна і сам трымаецца [рэчаў] шляхетных.
Дык пакуль маем час, будзем рабіць дабро ўсім, а найбольш — сваім у веры.
І спала яна ля ног ягоных аж да раніцы. І ўстала яна раней, чым чалавек можа пазнаць бліжняга свайго. І сказаў [Боаз]: «Няхай ніхто ня ведае, што жанчына прыходзіла на ток».
І прыйшла яна да сьвякрухі сваёй, і тая сказала ёй: «Што ў цябе, дачка мая?» І яна распавяла ёй усё, што той чалавек зрабіў для яе.