Узгадваю пра Бога і стогну; енчу і зьнемагае дух мой. (Сэлях)
У тую ноч адыйшоў сон ад валадара, і ён сказаў, каб прынесьлі кнігу летапісу для памяці, і чыталі яе перад валадаром.
І сядзелі з ім на зямлі сем дзён і сем начэй, і ніхто з іх ня мог сказаць яму слова, бо бачылі, што боль ягоны вельмі вялікі.
Цяпер вось яно цяжэйшае за пясок марскі, таму неразважныя словы мае.
Бо ў сьмерці няма памяці пра Цябе, і ў пекле хто будзе славіць Цябе?