Божа, не аддаляйся ад мяне! Божа мой, пасьпяшайся на ўспамогу мне!
Чаму стаіш здалёк, ГОСПАДЗЕ, хаваешся ў часе трывогі?
Пасьпяшайся, адкажы мне, ГОСПАДЗЕ! Чэзьне дух мой! Не хавай жа аблічча Твайго ад мяне, каб ня стаўся я падобным да таго, хто зыходзіць у магілу.
На Цябе я пакінуты ад улоньня [маці]; ад чэрава маці маёй Ты — мой Бог!
Яны падзялілі адзеньне маё між сабою і пра вопратку маю кідалі жэрабя.
Ты бачыў гэта, ГОСПАДЗЕ! Дык не маўчы, Госпадзе, не аддаляйся ад мяне!
бо агарнулі мяне ліхоцьці бяз ліку, дагналі мяне правіны мае, ажно не магу я іх палічыць, іх больш, чым валасоў на галаве маёй, і сэрца маё пакінула мяне.
І не хавай аблічча Твайго перад слугою Тваім, бо я прыгнечаны; хутчэй адкажы мне!
Няхай радуюцца і весяляцца ў Табе ўсе, хто шукае Цябе. Няхай кажуць заўсёды тыя, што любяць выратаваньне Тваё: «Будзь узьвялічаны, Божа!»