ПСАЛТЫР 6:6

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Бо ў сьмерці няма памяці пра Цябе, і ў пекле хто будзе славіць Цябе?

Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 10:1

Абрыдла мне жыцьцё маё, стану я наракаць на сябе і гаварыць у горычы душы маёй!

ЁВА 16:20

Насьміхаюцца нада мною бліжнія мае, да Бога ліе сьлёзы вока маё.

ЁВА 23:2

«І сёньня з горыччу жальба мая, бо рука Ягоная цяжэйшая за стагнаньне маё.

ЁВА 7:3

так і я меў месяцы мучэньняў і лічыў цяжкія ночы свае.

ПСАЛТЫР 115:17

Ня мёртвыя хваляць ГОСПАДА, ня ўсе тыя, што зыходзяць у [месца] маўчаньня,

ПСАЛТЫР 30:10

«Які прыбытак з крыві маёй, з таго, што я зыйду ў парахненьне? Ці пыл будзе славіць Цябе? Ці будзе апавядаць праўду Тваю?»

ПСАЛТЫР 38:9

Я зьнямогся і моцна скрышаны, я выю дзеля енку сэрца майго.

ПСАЛТЫР 39:12

Дакараньнем за беззаконьне Ты караеш чалавека і нявечыш, як ад молі, прагненьні ягоныя. Толькі марнасьцю ёсьць кожны чалавек! (Сэлях)

ПСАЛТЫР 42:3

Душа мая прагне Бога, Бога Жывога! Калі ж я прыйду і ўбачу аблічча Бога?

ПСАЛТЫР 69:3

Я заграз у глыбокім балоце бяздонным; я патрапіў у глыбіню водную, і цячэньне мяне падхапіла.

ПСАЛТЫР 88:11

Ці Ты зробіш цуд для памёршых? Ці нябожчыкі паўстануць і будуць славіць Цябе? (Сэлях)

ПСАЛТЫР 88:9

Ты аддаліў ад мяне знаёмых маіх, Ты зрабіў мяне агідным для іх; я зьвязаны і выйсьці не магу.

ІСАІ 38:18

Бо не апраметная будзе славіць Цябе, і сьмерць ня будзе хваліць Цябе. Ня маюць надзеі на вернасьць Тваю тыя, што зыходзяць у магілу.

ЕРАМІІ 14:17

І ты скажаш ім слова гэтае: “Няхай вочы мае выліваюць сьлёзы ўначы і ўдзень, і няхай не спыняюцца, бо біцьцём вялікім пабітая дзяўчына, дачка народу майго, ударам вельмі вялікім.

ПЛАЧ 1:16

З гэтае прычыны я плачу; вока маё, вока маё выцякае вадою, бо далёка ад мяне пацяшальнік, які ажывіў бы душу маю; сыны мае зьнішчаныя, бо ўзьвялічыўся вораг».

ПЛАЧ 1:2

Яна плачма плача ўначы, і сьлёзы ейныя на шчоках у яе. Няма для яе пацяшальніка з усіх, што любілі яе; усе сябры ейныя здрадзілі ёй, сталі ворагамі для яе.

ПЛАЧ 2:11

Выцяклі сьлязьмі вочы мае, унутранасьці мае скорчыліся, вантробы мае вываліліся на зямлю з прычыны загубы дачкі народу майго, калі дзеці і немаўляты зьнемагаюць на вуліцах гораду.

ЛУКАША 7:38

і, стаўшы ззаду каля ног Ягоных і плачучы, пачала абліваць ногі Ягоныя сьлязьмі, і выцірала валасамі галавы сваёй, і цалавала ногі Ягоныя, і мазала мірам.