ПСАЛТЫР 5:9

Біблія (пераклад А.Бокуна)

ГОСПАДЗЕ, вядзі мяне ў праведнасьці Тваёй; насупраць ворагам маім выпрастуй шлях Твой перад абліччам маім.

Крыжаваныя спасылкі

ЭЗДРЫ 8:21

І я абвясьціў там пост каля ракі Агавы, каб мы скарыліся перад абліччам Бога нашага і прасілі ў Яго шляху простага для нас і для дзяцей нашых, і для ўсёй маёмасьці нашай,

ПСАЛТЫР 27:11

Навучы мяне, ГОСПАДЗЕ, шляху Твайму, і вядзі мяне роўнай сьцежкай насупраць ворагам маім!

ПСАЛТЫР 51:6

Супраць Цябе, толькі супраць Цябе саграшыў я і ліхое ўчыніў перад вачыма Тваімі, бо Ты праведны ў словах Тваіх і чысты ў судзе Тваім.

ПСАЛТЫР 52:2

калі прыйшоў Даэг Эдомец, і паведаміў Саўлу, і сказаў яму: «Давід прыйшоў у дом Абімэлеха».

ПСАЛТЫР 62:4

Як доўга будзеце насядаць на чалавека? Вы ўсе [хочаце] забіць [яго], як тая сьцяна, што скранулася, як агароджа, што валіцца.

ПСАЛТЫР 62:9

На Яго спадзявайся ў кожны час, народзе! Вылівайце перад абліччам Ягоным сэрцы вашыя, бо Бог — прыстанішча нашае. (Сэлях)

ПСАЛТЫР 64:6

Яны ўмацоўваюць сябе ў справах ліхіх; змаўляюцца пастку [наставіць] таемна; яны кажуць: «Хто гэта ўбачыць?»

ПСАЛТЫР 69:19

Наблізься да душы маёй, барані яе; насупраць ворагам маім выбаў Ты мяне!

ВЫСЛОЎІ 29:5

Чалавек, які лісьлівіць бліжняму свайму, стаўляе сетку нагам ягоным.

ІСАІ 26:7

Сьцежка для праведніка простая, простыя крокі праведніка Ты робіш роўнымі.

ЕРАМІІ 17:9

Сэрца [чалавека] больш здрадлівае, чым усё [астатняе], і невылечнае; хто спазнае яго?

ЕРАМІІ 4:14

Абмый ад ліхоты сэрца тваё, Ерусалім, каб ты быў уратаваны! Дакуль жа будуць у табе думкі твае нягодныя?

МІХЕЯ 6:12

Багацеі ягоныя поўныя гвалту, і жыхары ягоныя хлусяць, і язык іхні здрадлівы ў вуснах іхніх.

ЛУКАША 11:39

Але Госпад сказаў яму: «Цяпер вы, фарысэі, келіх і місу звонку ачышчаеце, а нутро вашае напоўненае рабункам і зласьлівасьцю.

ЛУКАША 11:44

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што вы быццам магілы схаваныя, і людзі, ходзячы над імі, ня ведаюць гэтага».

РЫМЛЯНАЎ 3:13

Горла іхняе — магіла адчыненая; языкамі сваімі ашукваюць, атрута зьмяіная на губах іхніх.

1 ФЕСАЛОНІКІЙЦАЎ 2:5

Бо ніколі не было ў нас словаў лісьлівых, як ведаеце, ані думак хцівых, Бог — сьведка!