У рукі Твае аддаю я дух мой; Ты выбавіў мяне, ГОСПАДЗЕ, Бог праўды.
Ты ведаеш, калі я сядаю і калі я ўстаю; разумееш думку маю здалёк.
Той, у каго рукі бязьвінныя і сэрца чыстае, хто душы сваёй да марноты не схіляе і не прысягае крывадушна,
Я ненавіджу сходы злачынцаў, і з бязбожнікамі ня буду сядзець [разам].
і вернецца парахно ў зямлю, чым яно і было, а дух вернецца да Бога, Які даў яго.
Яны — марнота, праца, вартая сьмеху, у час наведваньня іхняга яны загінуць.
Усе яны дурныя і неразумныя, і пустое вучэньне іхняе, гэта [толькі] дрэва.
Калі млела душа мая ў-ва мне, я ўзгадаў ГОСПАДА, і малітва мая прыйшла да Цябе, да сьвятой сьвятыні Тваёй.
І кажа ім: «Чэрпайце цяпер і нясіце да маршалка». І занесьлі.
Бо яны, пазнаўшы Бога, ня славілі [Яго] як Бога і ня дзякавалі, але займаліся марнасьцю ў думках сваіх, і зацемрылася няцямкае сэрца іхняе.
Але тое, што заколваюць пагане, для дэманаў заколваюць, а не для Бога. А я не хачу, каб вы сталіся супольнікамі дэманаў.
Дык адносна ежы, ахвяраванай ідалам, мы ведаем, што ідал у сьвеце — нішто, і што няма іншага Бога, акрамя Аднаго.