бо Ты павернеш іх наўцёкі, нацягнеш лук Твой супраць аблічча іхняга.
Твае, ГОСПАДЗЕ, веліч і магутнасьць, і праслаўленьне, хвала і годнасьць, бо ўсё ў небе і на зямлі Тваё; Тваё, ГОСПАДЗЕ, валадарства, і Ты ўзьнесены па-над усім як галава.
Што да сілы, дык Ён мацнейшы, што да суду, дык хто зможа Яго вінаваціць?
Хто як ГОСПАД, Бог наш, Які жыве ў вышыні
Сыны чужынцаў млеюць і трымцяць у агароджах сваіх.
Ён войны спыняе аж да краю зямлі, крышыць лукі і дзіды расьсякае, калясьніцы паліць у агні.
бо аж да неба вялікая міласэрнасьць Твая, і праўда Твая — да аблокаў.
Душа мая між ільвоў, я ляжу сярод тых, што палаюць агнём, сярод сыноў чалавечых. Зубы іхнія — дзіды і стрэлы, языкі іхнія — мячы вострыя.
прыйдзі Валадарства Тваё; будзь воля Твая як у небе, так і на зямлі.
і ня ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад злога. Бо Тваё Валадарства, і моц, і слава навекі. Амэн”.
кажучы: «Дзякуем Табе, Госпадзе, Бог Усеўладны, Які ёсьць, і Які быў, і Які прыходзіш, што прыняў Ты моц Сваю вялікую і запанаваў.
Весяліся над ім, неба і сьвятыя апосталы і прарокі, бо прысудзіў Бог прысуд ваш на яго».