Маю я ГОСПАДА перад сабою заўсёды, бо Ён праваруч мяне, дык не пахіснуся.
бо Ён стаіць праваруч прыгнечанага, каб збавіць яго ад тых, што асуджаюць душу ягоную.
Госпад праваруч цябе ў дзень гневу Свайго скрышыць валадароў,
ГОСПАД — Той, Які захоўвае цябе, ГОСПАД — цень твой праваруч цябе.
Лічу іх, але іх больш, чым пяску. Я буджуся, і я ўсьцяж з Табою.
хто срэбра свайго на ліхву не аддаваў і хабару супраць нявіннага ня браў. Хто гэтак робіць, не пахісьнецца на вякі!
Бо валадар спадзяецца на ГОСПАДА і праз міласэрнасьць Найвышэйшага не пахісьнецца.
Толькі Ён — скала мая і збаўленьне маё, умацаваны замак мой, дык я не пахіснуся.
Толькі ў Богу супачынеш, душа мая, бо на Яго спадзяваньне маё.
Толькі Ён — скала мая і збаўленьне маё, умацаваны замак мой, дык не пахіснуся.
але я быў пры Табе заўсёды! Ты трымаеш мяне за правую руку маю,
Зьнікаюць цела маё і сэрца маё, але Бог — скала сэрца майго і частка мая на вякі.
Вераю пакінуў ён Эгіпет, не спалохаўшыся ярасьці валадарскай, бо непахісны быў, быццам бачачы Нябачнага.