Я крычу да Цябе, ГОСПАДЗЕ, кажучы: «Ты — прыстанішча маё, Ты — частка мая ў зямлі жывых!»
ГОСПАД захоўвае неразумных; і калі зьнемагаю, Ён ратуе мяне.
Таго, Які ў паніжэньні нашым успомніў пра нас, бо на вякі міласэрнасьць Яго;
Бо перасьледуе вораг душу маю, скрышыў да зямлі жыцьцё маё, змусіў жыць мяне ў месцы цёмным, быццам тых, што памерлі даўно.
Пасьпяшайся, адкажы мне, ГОСПАДЗЕ! Чэзьне дух мой! Не хавай жа аблічча Твайго ад мяне, каб ня стаўся я падобным да таго, хто зыходзіць у магілу.
Малітва Давіда. Пачуй, ГОСПАДЗЕ, праведнасьць [маю], зваж на галашэньне маё, прыхілі вуха да малітвы маёй з вуснаў нефальшывых!
Паслаўшы з вышыні, Ён схапіў мяне, выцягнуў мяне з водаў вялікіх,
Але я веру, што ўбачу добрасьць ГОСПАДА ў зямлі жывых.
Псальм Давіда, калі ён уцякаў ад аблічча Абсалома, сына свайго.
Бо беззаконьне маё я апавядаю, сумую дзеля грэху майго.
Бог для нас — прыстанішча і моц, у бядзе ўспамога, якая заўсёды прыходзіць.
Выратуй мяне ад злачынцаў і збаў мяне ад людзей крывавых.
Ня ўзгадвай нам беззаконьняў ранейшых; няхай чым хутчэй сустрэне нас літасьць Твая, бо вельмі мы зьнемагліся.
кажа да ГОСПАДА: «Ты — прыстанішча маё і цьвярдыня мая, Бог мой, на Якога я спадзяюся».
Хто стане супраць выбраных Божых? Бог, Які апраўдвае!
Але ў-ва ўсім гэтым мы перамагаем праз Таго, Які палюбіў нас.
Як кажа прыказка старадаўняя: “Ад ліхіх ліха паходзіць”. Але рука мая ня будзе супраць цябе.