Гляджу я ўправа, і бачу, што няма нікога, хто б ведаў мяне; загінуў прытулак мой, ніхто не шукае душы маёй.
«Частка мая, ГОСПАДЗЕ, — сказаў я,— захоўваць слова Тваё».
ГОСПАД — частка долі маёй і келіху [майго]; Ты трымаеш лёс мой.
Але я веру, што ўбачу добрасьць ГОСПАДА ў зямлі жывых.
плацяць мне злом за дабро; асірацела душа мая.
Кіраўніку хору. Сыноў Караха. На аламот. Сьпеў.
«Спыніцеся, пазнайце, што Я — Бог! Я буду ўзьвялічаны між народамі, буду ўзьвялічаны на зямлі!»
Зараўлі народы, захісталіся валадарствы; Ён выдаў голас Свой, і зямля растапілася.
На мне, Божа, абяцаньні Твае, дык прынясу падзяку Табе,
Зьнікаюць цела маё і сэрца маё, але Бог — скала сэрца майго і частка мая на вякі.
кажа да ГОСПАДА: «Ты — прыстанішча маё і цьвярдыня мая, Бог мой, на Якога я спадзяюся».
І я павярнуўся, і ўбачыў усякі прыгнёт, які робіцца пад сонцам, і вось, слёзы прыгнечаных, і няма для іх суцяшэньня; і ў руцэ прыгнятальнікаў — сіла, і няма для іх суцяшэньня.
«ГОСПАД — гэта частка мая, — казала душа мая, — дзеля гэтага я спадзяюся на Яго».
Вось, прыходзіць гадзіна, і ўжо прыйшла, калі вы расьсеецеся кожны ў свой бок і пакінеце Мяне аднаго. Але Я не адзін, бо Айцец са Мною.
Госпад жа стаў перада мною і ўмацаваў мяне, каб пропаведзь праз мяне была выкананая і каб пачулі [яе] ўсе пагане; і я быў выбаўлены з ільвінае пашчы.