«Частка мая, ГОСПАДЗЕ, — сказаў я,— захоўваць слова Тваё».
Я прысягнуў і я падняўся, каб захоўваць суды праведнасьці Тваёй.
Адыйдзіце ад мяне, злачынцы, каб я мог захоўваць прыказаньні Бога майго.
Шчасьлівыя тыя, што захоўваюць сьведчаньні Ягоныя, якія ўсім сэрцам шукаюць Яго,
Гляджу я ўправа, і бачу, што няма нікога, хто б ведаў мяне; загінуў прытулак мой, ніхто не шукае душы маёй.
ГОСПАД — частка долі маёй і келіху [майго]; Ты трымаеш лёс мой.
якія прамовілі губы мае, і сказаў я вуснамі маімі ў бядзе маёй.
Зьнікаюць цела маё і сэрца маё, але Бог — скала сэрца майго і частка мая на вякі.
Не такая, як яны, частка Якуба, бо Ён —Той, Які ўкшталтаваў усё, а Ізраіль — племя спадчыны Ягонай. ГОСПАД Магуцьцяў — імя Ягонае.
«ГОСПАД — гэта частка мая, — казала душа мая, — дзеля гэтага я спадзяюся на Яго».
Не атрымаюць яны спадчыны сярод братоў сваіх, бо ГОСПАД — спадчына іхняя, як Ён прамовіў да іх.
А калі нядобра ў вачах вашых служыць ГОСПАДУ, выбірайце сабе сёньня, каму будзеце служыць: ці багам, якім служылі бацькі вашыя на другім баку ракі, ці багам Амарэйцаў, у зямлі якіх вы жывіцё. А я і дом мой будзем служыць ГОСПАДУ».
І выгнаў ГОСПАД перад намі ўсе народы і Амарэйцаў, жыхароў зямлі гэтай, і мы будзем таксама служыць ГОСПАДУ, бо Ён — Бог наш!»
І сказаў народ Егошуа: «Ня [будзе так], але мы будзем служыць ГОСПАДУ».