Я прагну збаўленьня Твайго, ГОСПАДЗЕ, і Закон Твой — пацеха мая.
На збаўленьне Тваё спадзяюся, ГОСПАДЗЕ!
Ці не такі дом мой перад Богам? Бо заключыў Ён са мною запавет вечны, устаноўлены і пэўны. Ад Яго збаўленьне маё і ўсё жаданьне маё.
бо да Закону ГОСПАДА імкненьне ягонае і пра Закон Ягоны будзе разважаць ён днём і ноччу.
Я ўспадкаеміў сьведчаньні Твае на вякі, бо яны — радасьць сэрца майго.
У пастановах Тваіх будзе пацяшэньне маё, не забудуся слова Твайго.
Я радуюся са слова Твайго як той, хто знайшоў вялікі прыбытак.
Бо сьведчаньні Твае — пацеха мая і рада.
Няхай прыйдзе да мяне міласэрнасьць Твая, ГОСПАДЗЕ, і збаўленьне Тваё паводле слова Твайго,
І буду мець пацяшэньне ў прыказаньнях Тваіх, якія я ўзьлюбіў.
Няхай прыйдзе да мяне літасьць Твая, каб я жыў, бо Закон Твой — пацеха мая.
Зьнемагае душа мая без збаўленьня Твайго; на слова Тваё спадзяюся.
Спадзяваньне, якое доўжыцца, — боль сэрца, а зьдзейсьненае жаданьне — дрэва жыцьця.
Заклінаю вас, дочкі Ерусалімскія, калі спаткаеце любага майго, што вы скажаце яму? [Скажыце,] што я зьнемаглася ад каханьня».
Бо цягне адно і другое. Маю жаданьне разьвязацца і быць з Хрыстом, і гэта нашмат лепш,