Перад пагрозай Тваёй яны ўцякалі, перад голасам грымотаў Тваіх адступаліся.
І ўзгадаў Бог пра Ноя і пра ўсіх зьвяроў, і пра ўсю скаціну, што былі з ім у каўчэгу, і прывёў Бог вецер на зямлю, і супакоіліся воды.
Ён утаймаваў мора Чырвонае, і яно высахла; і Ён правёў іх праз бяздоньне як праз пустыню.
І Ён пусьціў стрэлы Свае, і расьцярушыў іх, і мноствам маланак зьбянтэжыў іх.
Лінулі з хмараў воды; выдалі голас аблокі, і лёталі стрэлы Твае.
калі засноўваў аблокі ўгары, калі ўмацоўваў крыніцы бяздоньня,
І Ён, падняўшыся, забараніў ветру і сказаў мору: «Замаўчы, суцішся!» І сьціх вецер, і сталася вялікая ціша.