ПЛАЧ 2:11

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Выцяклі сьлязьмі вочы мае, унутранасьці мае скорчыліся, вантробы мае вываліліся на зямлю з прычыны загубы дачкі народу майго, калі дзеці і немаўляты зьнемагаюць на вуліцах гораду.

Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 16:13

Акружылі мяне лучнікі Ягоныя, Ён разрывае ныркі мае і, не шкадуючы, жоўць маю выліў на зямлю.

ЁВА 30:27

Нутро маё кіпіць і не змаўкае, нахлынулі на мяне дні гора майго.

ПСАЛТЫР 119:82

Зьнемагаюць вочы мае бяз слова Твайго, кажучы: «Калі ж Ты пацешыш мяне?»

ПСАЛТЫР 22:14

Яны разявілі ляпы свае на мяне, быццам леў, які [прагне] здабычы і рыкае.

ПСАЛТЫР 31:9

і не аддаў мяне ў рукі ворага, паставіў ногі мае на вольны прастор.

ПСАЛТЫР 38:8

бо сьцёгны мае напоўненыя распаленымі [ранамі], і няма цэлага месца ў целе маім.

ПСАЛТЫР 6:7

Я зьнямогся ад уздыханьня майго; штоноч паліваю я ложак мой, сьлязьмі паліваю пасьцель маю.

ПСАЛТЫР 69:3

Я заграз у глыбокім балоце бяздонным; я патрапіў у глыбіню водную, і цячэньне мяне падхапіла.

ІСАІ 22:4

Дзеля таго я сказаў: «Адвярніцеся ад мяне, я буду горка плакаць. Не спрабуйце суцешыць мяне, бо зьнішчаная дачка народу майго».

ІСАІ 38:14

Я пішчу як ластаўка, як журавель, уздыхаю як галубка, стаміліся вочы мае, [углядаючыся] ўгору. ГОСПАДЗЕ, я прыгнечаны, паручыся за мяне!

ІСАІ 51:20

Сыны твае зьнясіленыя, ляжаць на скрыжаваньнях усіх вуліцаў як сарна ў цянётах, поўныя гневу ГОСПАДА, пагрозаў Бога твайго.

ЕРАМІІ 14:17

І ты скажаш ім слова гэтае: “Няхай вочы мае выліваюць сьлёзы ўначы і ўдзень, і няхай не спыняюцца, бо біцьцём вялікім пабітая дзяўчына, дачка народу майго, ударам вельмі вялікім.

ЕРАМІІ 4:19

“Улоньне маё, улоньне маё! Я качаюся ад болю! Сьцены сэр­ца майго! Трапеча ў-ва мне сэр­ца маё! Не магу маўчаць, бо гук трубы чуе душа мая, гармідар ваенны”.

ЕРАМІІ 44:7

І цяпер гэта кажа ГОС­ПАД, Бог Магуцьцяў, Бог Ізраіля. Навошта вы чыніце зло вялікае душам вашым, каб былі вынішчаныя ў вас пасярод Юды мужчыны, жанчыны, дзеці і немаўляты, каб не засталося з вас рэшты?

ЕРАМІІ 8:19

Вось, голас ляманту дачкі народу Майго з зямлі далёкай: “Няўжо няма ГОСПАДА на Сыёне? Няўжо няма ў ім валадара Ягонага?” Навошта яны зьневажалі Мяне ідаламі сваімі, марнымі [багамі] чужымі?

ПЛАЧ 1:11

Увесь народ ейны енчыць, шукаючы хлеба, яны аддалі каштоўныя рэчы свае за ежу, каб ажывіць душу сваю. «Глянь, ГОСПАДЗЕ, і прыгледзься, бо я сталася нікчэмнаю».

ПЛАЧ 1:16

З гэтае прычыны я плачу; вока маё, вока маё выцякае вадою, бо далёка ад мяне пацяшальнік, які ажывіў бы душу маю; сыны мае зьнішчаныя, бо ўзьвялічыўся вораг».

ПЛАЧ 1:20

Глянь, ГОСПАДЗЕ, бо цесна мне, унутранасьць мая скорчылася, сэрца маё пераварочваецца ў-ва мне, бо бунтуючыся, я збунтавалася; звонку меч забірае дзяцей, а ў доме — сьмерць.

ПЛАЧ 5:17

Дзеля гэтага млявае сэрца нашае, дзеля гэтага зацемраныя вочы нашыя,

ЛУКАША 23:29

бо вось прыходзяць дні, калі скажуць: “Шчасьлівыя няплодныя, і чэравы, якія не нараджалі, і грудзі, якія не кармілі”.

1 ЦАРСТВАЎ 30:4

І загаласілі Давід і народ, які быў з ім, і плакалі яны, аж пакуль ім хапіла сілаў для плачу.