І сказаў яму Ісус: «Глядзі! Вера твая збавіла цябе».
Ён паслаў слова Сваё, і аздаравіў іх, і выбавіў іх ад магілы.
Бо Ён сказаў — і сталася, Ён загадаў — і паўстала.
Тады, адказваючы, Ісус сказаў ёй: «О, жанчына! Вялікая вера твая; няхай станецца табе, як ты хочаш». І была аздароўленая дачка ейная з тае гадзіны.
І, працягнуўшы руку, Ісус дакрануўся да яго, кажучы: «Хачу, будзь ачышчаны». І ён адразу ачысьціўся ад праказы сваёй.
Ісус жа, павярнуўшыся і ўбачыўшы яе, сказаў: «Будзь пэўная, дачка! Вера твая збавіла цябе». І жанчына ў тую ж гадзіну паздаравела.
І сказаў яму: «Устань, ідзі. Вера твая збавіла цябе».
кажучы: «Што ты хочаш, каб Я ўчыніў?» Той сказаў: «Госпадзе, каб мне глядзець».
А Ён сказаў жанчыне: «Вера твая збавіла цябе; ідзі ў супакоі».
Ён жа сказаў ёй: «Будзь пэўная, дачка! Вера твая збавіла цябе; ідзі ў супакоі».