ДЗЕІ 19:21

Біблія (пераклад А.Бокуна)

А калі гэта споўнілася, Павал палажыў у духу ісьці ў Ерусалім, прайшоўшы Македонію і Ахаю, кажучы: «Пабыўшы там, мушу я і Рым убачыць».

Крыжаваныя спасылкі

ПЛАЧ 3:37

Хто той, які скажа, і [так] станецца, а Госпад [пра гэта] не загадаў?

ДЗЕІ 16:12

і адтуль — у Філіпы, што ёсьць першы горад тае часткі Македоніі, калёнія. І былі мы ў гэтым горадзе некалькі дзён.

ДЗЕІ 18:12

А калі Галіён стаў праконсулам Ахаі, Юдэі аднадушна накінуліся на Паўла і павялі яго да судовага пасаду,

ДЗЕІ 18:21

але разьвітаўся з імі, сказаўшы: «Я мушу абавязкова справіць надыходзячае сьвята ў Ерусаліме. А зноў вярнуся да вас, калі Бог захоча». І вырушыў з Эфэсу.

ДЗЕІ 19:22

Паслаўшы ж у Македонію двух служыцеляў сваіх, Цімафея і Эраста, сам застаўся часова ў Азіі.

ДЗЕІ 19:29

І ўвесь горад напоўніўся ўзрушэньнем, і, падхапіўшы Гая і Арыстарха, Македонцаў, спадарожнікаў Паўла, рынуліся аднадушна ў тэатар.

ДЗЕІ 20:16

бо Павал судзіў абмінуць Эфэс, каб не губляць часу ў Азіі, бо ён сьпяшаўся быць, калі магчыма, у дзень Пяцідзясятніцы ў Ерусаліме.

ДЗЕІ 20:22

І вось цяпер, зьвязаны Духам, іду я ў Ерусалім, ня ведаючы, што там сустрэне мяне,

ДЗЕІ 21:17

А як мы апынуліся ў Ерусаліме, браты прыхільна прынялі нас.

ДЗЕІ 21:4

І, знайшоўшы вучняў, мы былі там сем дзён, а тыя праз Духа казалі Паўлу, каб ён не ўзыходзіў у Ерусалім.

ДЗЕІ 23:11

А ў наступную ноч Госпад, стаўшы перад ім, сказаў: «Будзь пэўны, Паўле! Бо як ты сьведчыў пра Мяне ў Ерусаліме, гэтак мусіш сьведчыць і ў Рыме».

ДЗЕІ 27:1

А калі прысудзілі нам плыць у Італію, Паўла і некаторых іншых вязьняў аддалі сотніку з кагорты Аўгуста, на імя Юлій.

ДЗЕІ 27:24

і сказаў: “Ня бойся, Паўле! Ты мусіш стаць перад цэзарам, і вось, Бог дараваў табе ўсіх, што плывуць з табою”.

ДЗЕІ 28:16

Калі ж мы прыйшлі ў Рым, сотнік перадаў вязьняў гетману, а Паўлу было дазволена жыць асобна з жаўнерам, які яго вартаваў.

РЫМЛЯНАЎ 1:11

Бо я жадаю бачыць вас, каб даць вам нейкі дар духоўны дзеля ўмацаваньня вашага,

РЫМЛЯНАЎ 1:13

Не хачу, браты, каб вы ня ведалі, што я часта пастанаўляў прыйсьці да вас, каб мець нейкі плод і ў вас, як і ў іншых народах, і забаронена мне было аж дагэтуль.

РЫМЛЯНАЎ 1:15

Дык што да мяне, я гатовы дабравесьціць і вам, якія ў Рыме.

1 КАРЫНФЯНАЎ 16:5

Я ж прыйду да вас, калі прайду Македонію, бо праз Македонію праходжу.

1 КАРЫНФЯНАЎ 4:19

але я хутка прыйду да вас, калі Госпад захоча, і даведаюся ня словы ганарліўцаў, а сілу,

2 КАРЫНФЯНАЎ 10:16

каб дабравесьціць і далей па-за вамі, а не хваліцца прыгатаваным у чужой частцы.

ГАЛЯТАЎ 2:1

Пасьля, праз чатырнаццаць гадоў, хадзіў я ізноў у Ерусалім з Барнабам, узяўшы з сабою і Ціта.

1 ФЕСАЛОНІКІЙЦАЎ 1:7

так што сталіся вы прыкладам для ўсіх, што вераць, у Македоніі і Ахаі.