А натоўп, бачачы, што зрабіў Павал, падняў голас свой, кажучы па-лікаонску: «Богі, падобныя да людзей, зыйшлі да нас!»
Бо ты пасланы не да народу з цяжкім языком і чужой мовай, але да дому Ізраіля.
а народ крычаў: «Голас бога, а не чалавека!»
І называлі Барнабу Зэўсам, а Паўла — Гермэсам, бо ён быў правадыром у слове.
яны, даведаўшыся, уцяклі ў гарады Лікаонскія Лістру і Дэрбу, і ў ваколіцу,
Яны ж чакалі, што ён стане пухнуць ці раптам упадзе мёртвы. А доўга чакаючы і бачачы, што нічога благога з ім ня сталася, зьмянілі думку і казалі, што ён — бог.
І прыслухоўваліся да яго ўсе ад малога да вялікага, кажучы: «Ён ёсьць вялікая моц Божая».