Як яна не разумее сьцежкі жыцьця, дык хістаюцца крокі яе, і ты ня можаш ведаць іх.
Я думаў пра шляхі мае, і зьвярнуў ногі мае да сьведчаньняў Тваіх.
Ты дасі мне ведаць шлях жыцьця; перад абліччам Тваім поўня радасьці, праваруч Цябе — раскоша заўсёды.
Праведнасьць [вядзе] да жыцьця, а хто імкнецца да зла, [імкнецца] да сьмерці.
усе, хто да яе ўваходзяць, назад не вяртаюцца і не знаходзяць сьцежак жыцьця.
Такі самы шлях жанчыны чужаложнай: зьела, абцёрла вусны свае і кажа: «Я не зрабіла благога».
Абдумай сьцежку для ног тваіх, і ўсе шляхі твае няхай будуць пэўныя.
Бо перад вачамі ГОСПАДА шляхі чалавека, Ён ведае ўсе крокі яго.
Дурнота — жанчына крыклівая, неразумная і нічога ня ведае;
вочы маюць поўныя чужалоства і нясупыннага грэху, яны прывабліваюць душы неўгрунтаваныя; дзеці праклёну, яны маюць сэрцы, спрактыкаваныя ў хцівасьці.