каб меў ты разважлівасьць, і вусны твае захавалі веданьне.
Вуснамі маімі абвяшчаю ўсе прысуды вуснаў Тваіх.
Сэрца маё пераліваецца словамі добрымі. Я расказваю твор мой пра Валадара. Язык мой — як пёрка спраўнага пісара.
Вусны мае будуць абвяшчаць праведнасьць Тваю, і цэлы дзень — выратаваньне Тваё, бо ім лічбы ня ведаю я!
Вусны праведнага пасьвяць многіх, а бязглуздыя паміраюць ад нястачы розуму.
Язык мудрых прыносіць веды, а вусны неразумных выказваюць глупства.
Вусны мудрых сеюць веды, а сэрца бязглуздых не такое.
Сэрца мудрага робіць разважлівымі вусны ягоныя і мове ягонай дадае ведаў.
Ёсьць золата і мноства пэрлінаў, але найкаштоўнейшая рэч — вусны разумныя.
Сыне мой, няхай гэта не адыходзіць ад вачэй тваіх, захоўвай разумнасьць і разважнасьць.
Мёд сотавы сьцякае з вуснаў тваіх, нявеста, мёд і малако пад языком тваім, а водар шатаў тваіх — як водар Лібану.