каб не сыцелі чужынцы з сілы тваёй, і з працы тваёй — у доме чужым.
Чалавек, які любіць мудрасьць, радуе бацьку свайго, а той, які сябруе з распусьніцамі, распускае маёмасьць.
Не давай жанчынам сілы тваёй, ані шляхоў тваіх нішчыцелькам валадароў.
І будзеш ты потым стагнаць, калі будуць зьняможаныя цела тваё і сілы твае.
каб не аддаць годнасьці тваёй іншым і гадоў тваіх — бязьлітаснаму,
бо з прычыны распусьніцы галеюць да бохана хлеба, і чужаложніца цікуе на дарагую душу.
ня гляне ён на ніякую аднагароду і адкіне дары, хоць іх павялічыш.
Чужынцы зьядаюць сілу ягоную, а ён ня ведае; таксама сівізна пабяліла яго, а ён ня ведае.
А калі гэты сын твой, пажоршы маёмасьць тваю з распусьніцамі, прыйшоў, ты закалоў для яго кормнае цяля”.