Гняўлівы чалавек усчынае звадку, а раз’юшаны [ўчыняе] багата правінаў.
Пракляты гнеў іхні, бо моцны, і лютасьць іхняя, бо заядлая. Падзялю іх у Якубе і расьцярушу іх у Ізраілі.
Нянавісьць выклікае сваркі, а любоў пакрывае ўсе правіны.
Скоры на гнеў робіць дурасьць, а чалавек зламысны зьненавіджаны.
Чалавек гняўлівы выклікае звадкі, а няскоры да гневу супакойвае спрэчку.
Хто любіць сваркі, любіць грэх, і хто падымае высока вароты свае, шукае загубы.
Не сябруй з васпанам гняўлівым і з чалавекам нястрыманым не хадзі,
Вугаль — для жару, дровы — для агню, а чалавек сварлівы — для распальваньня спрэчкі.
Жалеза жалезам вострыцца, а чалавек вострыць аблічча бліжняга свайго.
Калі з маленства песьціць слугу свайго, урэшце, той станецца гаспадаром.
Бо хто зьбівае малако, атрымае масла, і хто ўдарыць у нос, атрымае кроў, а хто выклікае гнеў, атрымае сварку.
бо дзе зайздрасьць і сварлівасьць, там бязладзьдзе і ўсякія благія рэчы.