Дубец і дакор даюць мудрасьць, а дзіцё, пакінутае [само сабе], — сорам для маці яго.
А бацька ягоны ніколі на яго не сварыўся, кажучы: «Навошта гэта робіш?» А быў ён вельмі прыгожы, яго нарадзіла [маці] пасьля Абсалома.
Прыповесьці Салямона. Мудры сын — радасьць для бацькі, а дурны сын — смутак для маці.
Хто летам зьбірае, той сын разважлівы, а хто сьпіць у жніво — сын ганебны.
Хто шкадуе дубца свайго, той ненавідзіць сына свайго, а хто любіць яго, той з маленства настаўляе яго.
Хто нараджае неразумнага, [нараджае] на смутак сабе, і бацька бязглуздага ня будзе цешыцца.
Сын неразумны — згрызота для бацькі свайго і горыч для той, якая яго нарадзіла.
Карай сына свайго, пакуль ёсьць надзея, і няхай не спрычыніцца да загубы яго душа твая.
Дурасьць прывязаная да сэрца юнака, але дубец настаўленьня выганіць яе.
Пастаў юнака на слушны шлях, і ён ня збочыць з яго, нават калі састарэе.
Карай сына твайго, і ён дасьць табе супачыць, і дасьць асалоду для душы тваёй.
Калі з маленства песьціць слугу свайго, урэшце, той станецца гаспадаром.