Душа надзьмутая ўзьнімае звадку, а хто спадзяецца на ГОСПАДА, будзе насычаны.
Бо ГОСПАД Бог ёсьць сонца і шчыт; ГОСПАД дае ласку і славу, і не адмовіць дабра аніякага тым, якія ў беззаганнасьці ходзяць.
Нянавісьць выклікае сваркі, а любоў пакрывае ўсе правіны.
Не дазволіць ГОСПАД галадаваць душы праведніка, але адкіне жаданьні бязбожнікаў.
Дабрадзейная душа будзе насычана, і хто поіць [другіх], сам напоены будзе.
Пыхлівасьць толькі да звадкі прыводзіць, а ў тых, што парады прыймаюць, — мудрасьць.
Душа гультая жадае і ня мае нічога, а душа руплівага будзе насычаная.
Чалавек гняўлівы выклікае звадкі, а няскоры да гневу супакойвае спрэчку.
Нішчыць свой дом сквапны да зыску, а хто ненавідзіць падарункі, будзе жыць.
Сьвятло вачэй радуе сэрца, і добрая вестка ўмацоўвае косткі.
Свавольны і дзёрзкі, называны блюзьнерам, робіць усё ў шале нахабства.
Выгані насьмешніка, і адыйдзе звадка, і суцішацца спрэчкі і абразы.
Гняўлівы чалавек усчынае звадку, а раз’юшаны [ўчыняе] багата правінаў.
Страх перад чалавекам стаўляе пастку, а хто спадзяецца на ГОСПАДА, будзе ў бясьпецы.
І будзе ГОСПАД весьці цябе заўсёды, і насыціць душу тваю ў зямлі сухой, і ўмацуе косткі твае. І будзеш ты як сад паліваны, і як крыніца вады, у якой не сканчваецца вада ейная.
Але вялікі прыбытак — пабожнасьць разам з задаволенасьцю.