Гультай кажа: «Леў на двары, пасярод плошчы я буду забіты».
Шлях гультая як жываплот з церня, а сьцежка правых — гладкая.
Лянота кідае ў сон, і нядбайная душа будзе цярпець голад.
Вочы ГОСПАДА захоўваюць веданьне, Ён касуе словы ліхадзея.
Адзеньне маё я скінула з сябе, ці [зноў] мне апранаць яго? Памыла ногі свае, ці зноў маю брудзіць іх?