Душа бязбожніка жадае зла, ня знойдзе [ласкі] ў вачах ягоных бліжні яго.
Добра чалавеку, які літуецца і пазычае, які справы свае вядзе згодна з судом.
Раскідаў, раздаў бедным; праведнасьць ягоная трывае вечна, рог ягоны ўзьнімецца ў славе.
Словы вуснаў ягоных — злачынства і падступнасьць, ён не захацеў разумець, каб рабіць добрае.
Бязбожнік жадае [злавіць у] пасткі ліхоцьця, а корань праведных прыносіць [плод].
Хто цураецца бліжняга свайго, той грашыць, а хто літуецца над бедным, той шчасьлівы.
якія цешацца, робячы злое, і радуюцца з ліхіх учынкаў,
Хто вушы свае затыкае на крык убогага, той сам будзе клікаць, але ня будзе адказу.
Лепей жыць у куце на даху, чым са сварліваю жонкаю ў прасторным доме.
Не надумляй ліхоцьця супраць бліжняга твайго, калі ён жыве пры табе бясьпечна.
А гэта сталася прыкладам для нас, каб мы ня мелі пажаданьня ліха, як пажадалі яны.
Бо суд бяз літасьці для таго, хто не ўчыніў літасьці; і ласка па-над суд вывышаецца.
Бо ўсё, што ў сьвеце: пажаданьне цела, і пажаданьне вачэй, і пыха жыцьцёвая, — ня ёсьць ад Айца, але ад сьвету.