Дурань ня хоча застанаўляцца, а толькі каб выявіць розум свой.
«Дакуль, неразумныя, будзеце любіць неразумнасьць; дакуль, насьмешнікі, будзеце захапляцца насьмешкамі сваімі, а невукі — пагарджаць веданьнем?
Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.
Чалавек разумны прыхоўвае веданьне, а сэрца дурняў абвяшчае глупства.
Кожны разумны дзейнічае з веданьнем, а дурны выяўляе неразумнасьць.
Навошта грошы ў руцэ дурнога, каб набыць мудрасьці, калі няма розуму?
Калі прыходзіць бязбожнік, прыходзіць пагарда, і разам з сорамам — ганьба.
Нават калі дурны ідзе дарогаю, яму не хапае розуму, і ён пакажа ўсім, што дурны.
І вось, увесь горад выйшаў насустрач Ісусу і, убачыўшы Яго, прасілі, каб зыйшоў ад межаў іхніх.
Гэтак і вы, калі рупіцеся пра [дары] духоўныя, шукайце, каб набываць іх дзеля збудаваньня царквы.
Адносна ахвяраў ідалам мы ведаем, бо маем усякае веданьне. Але веданьне робіць ганарыстым, а любоў будуе.
Некаторыя, праўда, — з зайздрасьці і сваркі, а некаторыя — з упадабаньня абвяшчаюць Хрыста.