Дух чалавека пераносіць немач сваю, але дух маркотны хто можа ўзьняць.
Бо стрэлы Усемагутнага ў-ва мне, і атруту іхнюю п’е дух мой, і страхі Божыя ваююць супраць мяне.
бо я бедны і прыгнечаны, і сэрца маё ў нутры маім зранена.
Ён лечыць скрышаных сэрцам і перавязвае раны іхнія.
Зваж на мяне і адкажы мне; я стогну ў тузе маёй і енчу
Сэрца маё трапеча ў-ва мне, і жахі сьмерці напалі на мяне;
I гаварыў Майсей гэтак да сыноў Ізраіля, але яны ня слухалі Майсея з прычыны маладушнасьці і цяжкай працы.
Радаснае сэрца робіць аблічча вясёлым, а калі сэрца сумуе — дух разьбіты.
Радаснае сэрца аздараўляе, [нібы] лекі, а маркотны дух сушыць косткі.
Бо пахвала нашая гэткая — сьведчаньне сумленьня нашага, што мы ў прастаце і шчырасьці Божай, не ў цялеснай мудрасьці, але ў ласцы Божай жылі ў сьвеце, а асабліва ў вас.
так што лепш ужо вам дараваць [яму] і суцешыць, каб гэтакі ня быў ахоплены смуткам празьмерным.
Вялікай радасьцю лічыце, браты мае, калі трапляеце ў розныя спакусы,
З гэтага радуйцеся, крыху цяпер, калі трэба, ад розных спакусаў пасмуткаваўшы,