Хто мае веданьне, той у словах ашчадны, і чалавек разумны мае спакойны дух.
У мностве словаў не пазьбегнеш грэху, а хто стрымлівае вусны свае, той разважлівы.
У павольнага на гнеў багата розуму, а запальчывы выяўляе дурасьць.
Сэрца праведніка разважае пра адказ, а вусны бязбожнікаў вымаўляюць ліхоту.
Лепш павольны на гнеў, чым магутны, і той, які пануе над духам сваім, чым заваёўнік гораду.
Спакойныя словы мудрых паслухаць [лепш], чым крык таго, хто пануе сярод дурняў.
Так што, браты мае ўлюбёныя, усякі чалавек няхай будзе хуткі, каб слухаць, павольны, каб гаварыць, павольны на гнеў,
Плод жа праведнасьці ў супакоі сеецца тымі, якія робяць супакой.
бо ўсе мы шмат спатыкаемся. Хто не спатыкаецца ў слове, той дасканалы чалавек, які мае моц, каб зацугляць і ўсё цела.