Сэрца праведніка разважае пра адказ, а вусны бязбожнікаў вымаўляюць ліхоту.
Увечары яны вяртаюцца, выюць, быццам сабакі, і горад абыходзяць наўкола.
У мностве словаў не пазьбегнеш грэху, а хто стрымлівае вусны свае, той разважлівы.
Вусны праведніка ведаюць, што даспадобы [Богу], а ў вуснах бязбожнікаў — падступнасьць.
Кожны разумны дзейнічае з веданьнем, а дурны выяўляе неразумнасьць.
Язык мудрых прыносіць веды, а вусны неразумных выказваюць глупства.
Сэрца мудрага робіць разважлівымі вусны ягоныя і мове ягонай дадае ведаў.
Дурань выяўляе ўвесь свой дух, а мудры затрымлівае яго на пазьней.
Ці бачыў ты чалавека, хуткага на словы? На дурня большая надзея, чым на такога.
Бо ад мноства заняткаў прыходзіць сон, і мноства словаў [мае] голас дурня.
Бо ў мностве сноў і ў памнажэньні словаў — марнасьць, але ты бойся Бога!
Спараджэньне яхідны! Як вы можаце гаварыць добрае, калі вы злыя? Бо з перапоўненага сэрца гавораць вусны.
Госпада Бога сьвяціце ў сэрцах вашых. Будзьце заўсёды гатовыя даць адказ кожнаму, хто просіць у вас слова адносна вашае надзеі, з ціхасьцю і са страхам,
Бо, гаворачы пыхліва марнасьць, яны прывабліваюць пажаданьнямі цела і бессаромнасьцю [людзей], якія ледзь пазьбеглі тых, што жывуць у падмане.