Ёсьць шлях, які слушны ў вачах чалавека, але канец яго — шляхі сьмерці.
І сказаў Ерабаам у сэрцы сваім: «Цяпер валадарства вернецца да дому Давіда,
І радзіўся валадар, і зрабіў двух залатых быкоў і сказаў [народу]: «Далёка для вас хадзіць у Ерусалім! Вось бог твой, Ізраілю, які вывеў цябе з зямлі Эгіпецкай».
Шлях неразумнага слушны ў вачах ягоных, але мудры той, хто слухае параду.
Ёсьць шлях, які [падаецца] слушным перад абліччам чалавека, але ў канцы ягоным — шлях сьмерці.
пакаленьне, якое чыстае ў вачах сваіх, але не абмытае ад бруду свайго,
«Намагайцеся ўвайсьці праз цесную браму, бо, кажу вам, многія будуць шукаць увайсьці і ня здолеюць.
Дык які плод вы мелі тады, што цяпер гэтага саромеецеся? Бо канец гэтакіх — сьмерць.
Бо калі хто думае, што ён ёсьць нешта, будучы нічым, ашуквае самога сябе.
Няхай ніхто не падманвае вас пустымі словамі, бо за гэта прыходзіць гнеў Божы на сыноў непакорнасьці.
Будзьце ж выканаўцамі слова, а не слухачамі толькі, якія ўводзяць у зман саміх сябе.