Сьвятло праведных радасна зьзяе, а сьветач бязбожнікаў стухне.
А сыну ягонаму Я дам адно калена, каб [заставаўся] сьветач Давіда, слугі Майго, перад абліччам Маім у-ва ўсе дні ў горадзе Ерусаліме, які Я выбраў Сабе, каб было там імя Маё.
Як часта тухне лямпа бязбожнікаў і нахлынае на іх загуба? Ці [часта] ў гневе [Божым] прыходзяць на іх пакуты?
калі сьветач Ягоны сьвяціў над галавой маёй, калі ў сьвятле Ягоным хадзіў я ў цемры,
Узыходзіць у цемры сьвятло правым, літасьцівы і спагадлівы, і праведны [Бог].
Сьвятло ўзыходзіць для праведніка, і радасьць — для шчырых сэрцам.
Пыхлівасьць толькі да звадкі прыводзіць, а ў тых, што парады прыймаюць, — мудрасьць.
Выкуп душы чалавека — багацьце ягонае, а бедны пагрозы ня чуе.
Хто кляне бацьку свайго і маці сваю, у таго сьветач патухне сярод глыбокай цемры.
бо ня будзе будучыні ліхому, і сьветач бязбожнікаў стухне.
Але сьцежка праведных — як сьвятло зараніцы, што ўзыходзіць і расьце аж да поўнага дня.
Калі будзеш чэзнуць, Я закрыю неба і зацямню зоркі, сонца закрыю хмарамі, а месяц ня дасьць бляску свайго.
Чаму мае зьнікнуць імя бацькі нашага з сям'і ягонай, бо ня меў ён сына? Дайце нам уласнасьць паміж братоў бацькі нашага».
Тады сказаў валадар слугам: “Зьвязаўшы яму рукі і ногі, вазьміце яго і ўкіньце ў цемру вонкавую; там будзе плач і скрыгат зубоў.
Дурныя ж сказалі мудрым: “Дайце нам вашага алею, бо лямпы нашыя згасаюць”.