Як воцат для зубоў і як дым для вачэй, так гультай для тых, што яго пасылаюць.
Як прахалода сьнегу ў дзень жніва, так верны пасланец для таго, хто паслаў яго, ён ажыўляе душу гаспадара свайго.
Як здымаць адзеньне ў халодны дзень, як [ліць] воцат на салетру, так сьпяваць песьні засмучанаму сэрцу.
Падцінае сабе ногі і п’е шкоду сваю той, хто праз рукі дурня слова пасылае.
Ідзі да мураша, гультаю, і паглядзі на шляхі ягоныя, і станься мудрым.
яны кажуць: «Адыйдзіся! Не набліжайся да мяне, бо я — сьвяты для цябе». Яны [выклікаюць] дым у ноздрах Маіх, агонь, які палае ўвесь дзень.
Адказваючы, пан ягоны сказаў яму: “Злы слуга і лянівы! Ты ведаў, што я жну, дзе ня сеяў, і зьбіраю, дзе не рассыпаў.
у дбайнасьці не лянуйцеся; духам палайце; Госпаду служыце;
каб ня стацца вам маруднымі, але пераймальнікамі тых, якія праз веру і доўгацярплівасьць бяруць у спадчыну абяцаньні.