Бо надарэмна настаўляецца сетка на вачах усяго птаства.
Які вучыць нас болей, чым жывёлаў зямных, і больш, чым птушак нябесных, робіць нас мудрымі?”
бо ногі іхнія бягуць да злачынства і сьпяшаюцца на праліцьцё крыві.
А яны цікуюць на ўласную кроў, робяць засаду супраць душы сваёй.
аж пакуль страла праб’е вантробы яго; як птушка, што кідаецца ў сіло, і ня ведае, што на загубу яе.
Вол ведае гаспадара свайго, і асёл — жолаб уласьніка свайго, а Ізраіль ня ведае [Мяне], народ Мой не разумее».
Нават бусел у небе ведае пару сваю, туркаўка, ластаўка і жораў захоўваюць час прылёту свайго, а народ Мой ня ведае суду ГОСПАДА.