І ўстаў Абрагам раніцаю на тое месца, дзе стаяў перад абліччам ГОСПАДА,
і глянуў на аблічча Садома і Гаморы, і на аблічча ўсёй зямлі той ваколіцы, і ўбачыў, і вось, дым падымаецца з зямлі, быццам з печы.
Выслухай голас крыку майго, Валадару мой і Божа мой, бо я да Цябе малюся.
На варце маёй я стану, і ўзыйду на вежу, і буду выглядаць, каб убачыць, што Ён прамовіць да мяне і што Ён адкажа на скаргу маю.
Дзеля гэтага мусім асабліва зважаць на чутае, каб нас ня зьнесла [плыньню].