Госпад ГОСПАД адкрыў Мне вуха, і Я не супрацівіўся, не адступіўся назад.
Няхай рука Твая будзе над мужам правіцы Тваёй, над сынам чалавечым, якога Ты ўмацаваў для Сябе!
Тады расплюшчацца вочы сьляпых, і вушы глухіх адкрыюцца.
Ты нічога ня чуў, і нічога ня ведаў, і здаўна не адкрылася [гэта] для вуха твайго, бо Я ведаў, што ты здраднікам і бунтаўніком называешся ад улоньня [маці].
І, адыйшоўшыся трохі, упаў на аблічча Сваё, молячыся і кажучы: «Ойча Мой! Калі магчыма, няхай абміне Мяне келіх гэты; аднак не як Я хачу, але як Ты».
але, каб сьвет даведаўся, што Я люблю Айца і, як загадаў Мне Айцец, так і раблю. Устаньце, пойдзем адгэтуль.
Калі захаваеце прыказаньні Мае, застанецеся ў любові Маёй, як і Я захаваў прыказаньні Айца Майго і застаюся ў Яго любові.
І Той, Які паслаў Мяне, разам са Мною. Айцец не пакінуў Мяне аднаго, бо Я заўсёды раблю тое, што падабаецца Яму».
Адгэтуль, валадару Агрыпа, я ня быў непаслухмяным відзежу нябеснаму,
І сказаў мне ГОСПАД: “Слушна тое, што яны сказалі.
панізіў Сябе, стаўшыся паслухмяным ажно да сьмерці, і сьмерці крыжовай.
Хоць Ён — Сын, але навучыўся паслухмянасьці праз тое, што перацярпеў,