і тады Ты ўвапхнеш мяне ў балота, і будзе брыдзіцца мною адзеньне маё.
Ты запячатаеш, як у мяшку, злачынствы мае, і выбеліш правіны мае.
Асуджаюць цябе вусны твае, але ня я, і губы твае сьведчаць супраць цябе.
Бо ты сказаў: “Што за карысьць мне і што я атрымаю з гэтага, чым калі б я грашыў?”
Калі б я хацеў сябе апраўдаць, вусны мае асудзяць мяне. І калі б я выявіўся нявінным, Ён прызнае мяне вінаватым.
Калі б я памыўся ў вадзе са сьнегу і лугам абмыў рукі свае,
Бо Ён — не чалавек, падобны да мяне, каб я мог адказаць Яму. Ён — не чалавек, з якім мне разам ісьці на суд.
Павуціньне іхняе не прыдасцца на адзеньне, і нельга апрануцца ў вырабы іхнія; учынкі іхнія — учынкі злачынныя, і справа гвалту ў далонях іхніх.
І ўсе мы сталіся як нячысты, і ўся праведнасьць наша як заплямленая [месячнымі] адзежа, і мы ўсе вянем, як лісьце, і беззаконьні нашыя панесьлі нас як вецер.
Нават калі ты будзеш мыцца содаю і будзеш ужываць шмат мыла, пляма беззаконьня твайго [застанецца] перад абліччам Маім, кажа Госпад ГОСПАД.
І кіну агіднасьць на цябе, і зьняважу цябе, і выстаўлю цябе як відовішча.