Дык хто я такі, каб адказваць Яму і гаварыць з Ім падабранымі словамі?
Ці ж сапраўды Бог будзе жыць на зямлі? Вось, неба і нябёсы нябёсаў ня могуць ахапіць Цябе. Што ж тады Дом гэты, які я пабудаваў?
Я б прынёс перад аблічча Ягонае справу маю і напоўніў бы вусны мае нараканьнямі.
Там справядлівы прадставіць справу сваю перад Ім, і ад Судзьдзі майго выйду я вольным.
Тым больш чалавек — гнілізна, і сын чалавечы — чарвяк».
Падрыхтуйся і стань перад абліччам маім, і прадстаў справу тваю.
Навучы нас, што маем сказаць Яму? Мы ў гэтай цемры ня можам прадставіць [справу нашую].
Тым больш у тых, што жывуць у хатах гліняных, падмурак якіх — пясок, і нішчэюць яны, быццам моль.
Калі хто захоча спрачацца з Ім, Ён не адкажа яму нават на адно пытаньне з тысячы.
Бо Ён — не чалавек, падобны да мяне, каб я мог адказаць Яму. Ён — не чалавек, з якім мне разам ісьці на суд.