Яны чарнеюць ад лёду, калі спадзе на іх сьнег,
Суш і сьпякота высушылі воды сьнегавыя, і гэткая адхлань для тых, што саграшылі.
Ці ты даходзіў да сховішча сьнегу і ці бачыў сховішча граду,
З чыйго нутра выйшаў лёд, і хто родзіць шэраш на небе?
Браты мае здрадзілі мяне, як рэчышчы ручаёў, якія зьнікаюць.
а ў час, калі сушыць, яны высыхаюць, і ў сьпякоту зьнікаюць з месца свайго.
Ён пасылае слова Сваё, і растапляецца [ўсё]; Ён павее ветрам Сваім, і воды цякуць.
