Мяса нутра ягонага сьціснутае, цьвёрдае, не здрыганецца.
У шыі ягонай начуе сіла, і перад ім жах уцякае.
Сэрца ягонае цьвёрдае, як камень, цьвёрдае, як ніжні камень млынавы.
Гэта кажа ГОСПАД: “Няхай ня хваліцца мудры мудрасьцю сваёй, і няхай ня хваліцца асілак сілаю сваёй, і няхай ня хваліцца багаты багацьцем сваім,
Яны ж, пайшоўшы, вартавалі магілу з вартаю, запячатаўшы камень.
І адзін са старостаў кажа мне: «Ня плач! Вось, Леў, Які з калена Юды, корань Давіда, перамог, каб разгарнуць кнігу і зьняць сем пячатак яе».