А калі прыйдзе час, і ён падыме ўгору крылы, тады ён сьмяецца з каня і вершніка ягонага.
Гэта слова, якое прамовіў ГОСПАД пра яго: “Насьміхаецца з цябе, пагарджае табою дзяўчына, дачка Сыёну; за табой ківае галавой дачка Ерусаліму.
бо пазбавіў яго Бог мудрасьці і ня даў яму розуму.
Ці ты даеш каню сілу? Ці ты ахінаеш шыю ягоную грывай?
Ён сьмяецца над страхам, не палохаецца, і не ўцякае перад мячом.
Ён сьмяецца з гармідару гораду і ня чуе крыку паганятага,
У час спусташэньня і голаду будзеш ты сьмяяцца і ня будзеш баяцца зьвяроў палявых.