Нячулы ён да дзяцей сваіх, быццам яны не ягоныя, і не трывожыцца ён, што праца ягоная можа быць дарэмнай,
і забываецца ён, што можа нага стаптаць іх і зьвер палявы раздушыць.
бо пазбавіў яго Бог мудрасьці і ня даў яму розуму.
Праца дурняў стамляе іх, бо ня ведае ён [нават], як дайсьці ў горад.
Глянь, ГОСПАДЗЕ, і прыгледзься, каму Ты ўчыніў гэта. Ці маюць жанчыны есьці плод свой, немаўлятаў, якіх выкармілі? Ці маюць быць забіваныя ў сьвятыні Госпада сьвятар і прарок?
Нават цмокі марскія даюць грудзі, кормяць дзіцянят сваіх; а дачка народу майго [сталася] бязьлітаснай, як страус у пустыні.
Ці ж гэта не ад ГОСПАДА Магуцьцяў, што плямёны цяжка працуюць для агню, і людзі стамляюцца марна?
няцямкія, нязгодлівыя, бязьлітасныя, няўмольныя, неміласэрныя.